کد مطلب:314702 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:330
سقاخانه بازار شهر ری
از جمله سقاخانه های دایر در شهر ری، می توان به سقاخانه ی واقع در بازار شهر، كه جنب حرم مطهر شریفه حضرت عبدالعظیم (سلام الله علیه) قرار دارد، اشاره كرد. این سقاخانه كه به گفته افراد محلی قدیمی بیش از 70 سال دارد و بعید نیست كه حتی قدمتی برابر با خود بازار نیز داشته باشد [1] به تازگی بازسازی و نوسازی شده و شكل اتاقك مانند آن تغییرات كلی پیدا كرده است.
آنچه كه در نظر اول با وجود هیأت فعلی سقاخانه بازار، چشم هر بیننده ای را به خود جلب می كند، دو قاب كاشی نسبتا بزرگ دیواری واقع در دو جنب سقاخانه است كه منقوش به مناظره ی از دشت كربلا و تمثال هایی از حضرت محمد و حضرت عباس (علیه السلام) در منظره ای از وقایع كربلا است. به طوری كه افراد محلی می گویند این كاشی نگاره ها به تازگی، به جای كاشی كاری
[ صفحه 191]
های سقاخانه قدیمی، كه در جریان نوسازی های گذر فرعی بازار تخریب گردید؛ ساخته شده اند. متن كتیبه پای یكی از این كاشی كاری ها، با این جمله «به یاد قیام جمهوری اسلامی كاشی كاری سقاخانه توسط محمد حسین پورزاده انجام شده»؛ این موضوع را تأیید می كند.
بر طبق اظهارات ساكنان و كسبه محل، این سقاخانه در گذشته بنایی دكانی شكل در نبش گذر فرعی بازار كه حدودا در میانه بازار، راسته اصلی را قطع می كند، داشته است. در حال حاضر از فضای اتاقك شكل سقاخانه، اثری باقی نیست و دیوارهای كاشی كاری شده فوق، در ابتدای مدخل ورودی این بازارچه ی فرعی، كه عریض تر نیز شده، جای گرفته اند. گویا سقاخانه قدیمی واجد شمع خانه و منبع آبی سنگی ساروجی نیز بوده، كه ابتدا مخزن فلزی شیرداری جان آن را گرفته و بعد در جریان بازسازی، برداشته شده و به جای آن در پایین دیوار سمت چپ گذر فرعی بازار، پیش آمدگی سكو مانندی ساخته شده است. فاضلاب شیرهای آب این سقاخانه از جویی پایین این دیوار، خارج شده به چاهی در كنار آن می ریزد. از پنجره ها و سایر تجهیزات شمع خانه قدیمی این بنا نیز اثری موجود نیست. با این حال گویا هنوز زائران و مریدان مؤمنی هستند كه در مناسبتهای خاص، اقدام به افروختن شمع در روی سكوی پایاب این سقاخانه می كنند.
آنچه كه در نظر اول با وجود هیأت فعلی سقاخانه بازار، چشم هر بیننده ای را به خود جلب می كند، دو قاب كاشی نسبتا بزرگ دیواری واقع در دو جنب سقاخانه است كه منقوش به مناظره ی از دشت كربلا و تمثال هایی از حضرت محمد و حضرت عباس (علیه السلام) در منظره ای از وقایع كربلا است. به طوری كه افراد محلی می گویند این كاشی نگاره ها به تازگی، به جای كاشی كاری
[ صفحه 191]
های سقاخانه قدیمی، كه در جریان نوسازی های گذر فرعی بازار تخریب گردید؛ ساخته شده اند. متن كتیبه پای یكی از این كاشی كاری ها، با این جمله «به یاد قیام جمهوری اسلامی كاشی كاری سقاخانه توسط محمد حسین پورزاده انجام شده»؛ این موضوع را تأیید می كند.
بر طبق اظهارات ساكنان و كسبه محل، این سقاخانه در گذشته بنایی دكانی شكل در نبش گذر فرعی بازار كه حدودا در میانه بازار، راسته اصلی را قطع می كند، داشته است. در حال حاضر از فضای اتاقك شكل سقاخانه، اثری باقی نیست و دیوارهای كاشی كاری شده فوق، در ابتدای مدخل ورودی این بازارچه ی فرعی، كه عریض تر نیز شده، جای گرفته اند. گویا سقاخانه قدیمی واجد شمع خانه و منبع آبی سنگی ساروجی نیز بوده، كه ابتدا مخزن فلزی شیرداری جان آن را گرفته و بعد در جریان بازسازی، برداشته شده و به جای آن در پایین دیوار سمت چپ گذر فرعی بازار، پیش آمدگی سكو مانندی ساخته شده است. فاضلاب شیرهای آب این سقاخانه از جویی پایین این دیوار، خارج شده به چاهی در كنار آن می ریزد. از پنجره ها و سایر تجهیزات شمع خانه قدیمی این بنا نیز اثری موجود نیست. با این حال گویا هنوز زائران و مریدان مؤمنی هستند كه در مناسبتهای خاص، اقدام به افروختن شمع در روی سكوی پایاب این سقاخانه می كنند.
[1] بر اساس مدرك موجود احداث بازار به شكل فعلي در زمان شاه طهماسب و سال 942 هجري قمري صورت گرفته است (كريمان: 1349، ص 397).